Nederlands: De andere, niet-Russische Sjostakovitsj leren we kennen in dit concert met het Rotterdams Philharmonisch Orkest. In het begin van de jaren twintig ontwikkelde Sjostakovitsj een ware passie voor jazz, of voor wat daar in de Sovjet-Unie voor doorging: populaire deuntjes als Tea for two of salondansjes vielen ook onder die noemer. Zo gebruikte hij Tea for two in zijn balletmuziek The Golden Age en 'verjazzieerde' hij een wals, een polka en een foxtrot in zijn Jazz Suite nr 1. Dit is jeugdig-opgewekte muziek, vol humor en bizarre wendingen. Geheel anders van teneur is het slechts enkele jaren later geschreven Eerste Pianoconcerto (1933). Ook hier zijn er reminiscenties aan salonmuziek en aan jazz, toch hangt er een waas van melancholie en tragiek over het geheel. Geen wonder, want de druk van de oppermachtige partij op het cultuurleven werd alsmaar groter. Het schandaal liet niet lang op zich wachten. Bij een uitvoering van Sjostakovitsj' opera Lady Macbeth in 1936 verliet een woedende Stalin de voorstelling. Daags nadien verscheen er een vernietigend artikel in de Pravda. Hetzelfde gebeurde na de première van de Negende Symfonie kort na Wereldoorlog II. Stalin verwachtte een lofhymne op zijn leiderschap, Sjostakovitsj diende van repliek met een bescheiden werk à la Haydn en Rossini.