Nederlands: Xinjiang, ook het Chinese Turkestan genoemd, ligt langs de zijderoute en bestaat uit tal van oasesteden. De Uyghuren leven in de Taklamakenwoestijn aan de voet van de Altai- en Pamirbergketens aan de Chinese grens. Deze nomaden stammen af van Turkse voorvaders en hebben sterke culturele banden met de tradities van Samarkand en Bukhara. Ondanks de Culturele Revolutie bleef de eigen traditie bewaard en geldt de Uyghurse muqam nu als één van de meest complexe en mooiste muzikale expressies van het land. Het is een combinatie van suites, gezongen poëzie, volksvertellingen en subtiele ritmes, die zijn oorsprong vindt aan het hof van Yarkand Khanate in de zestiende eeuw. Elke muqam bestaat uit een serie vocale en instrumentale stukken, ingeleid door een meditatieve introductie. De teksten werden geschreven door grote Centraal-Aziatische dichters als Nawayi, of verhalen de epische avonturen van de legendarische geliefden Ghärip en Sänäm. Veel van de poëzie verwijst naar de idealen en beelden van de soefimeesters. De muqams werden zowel aan de hoven van de lokale koningen als op meer populaire feesten gebracht. De zangers van het Uyghur Muqam Ensemble uit Kashgar - in het zuiden van Xinjiang - begeleiden zichzelf op verschillende luiten, dulcimers en percussie.