Imperativus Pro Infinitivo

Source: Wikipedia, the free encyclopedia.

Imperativus Pro Infinitivo (IPI) is a syntactical feature in which a verbal form superficially resembling the imperative is realized, instead of the expected infinitive.

The Imperativus Pro Infinitivo is a feature of, for example, the Frisian languages.

  • North Frisian (Mooring): Ik häi änjörsne niinj lust än mååg seelew wat tu ääsen klåår.
  • Sater Frisian: Ik hiede jêrsene neen lûst on moakje selwen wet to iten kloar.
  • West Frisian: Ik hie juster gjin nocht en meitsje sels wat te iten klear.

The sentences read in English "Yesterday I did not feel like making dinner myself".